بانکوک یکی از پرطرفدارترین شهرهای گردشگری در جهان است. برخلاف اماکن گردشگری و تفریحات زیادی که در بانکوک قرار دارد و شما اطلاعات زیادی درباره آنها در سایت های مختلف پیدا خواهید کرد، نکات و حقایقی درباره بانکوک وجود دارد که شاید کمتر جایی آنها را پیدا کنید. لحظه آخری در این مطلب لیستی را برایتان جمع آوری کرده است که با مطالعه آن به نکات جالبی از بانکوک پی خواهید برد.
اگر چه پایتخت تایلند را همه در دنیا با نام بانکوک می شناسند، اما مردم محلی به آن Krung Thep می گویند که این اسم هم مخفف اسم واقعی بانکوک است. اسم واقعی بانکوک از 169 حرف تشکیل شده است و معمولا یک چالش زبانی در میان تایلندی ها برای گفتن دقیق این نام طولانی از جنبه سرگرمی و دورهمی ها وجود دارد.
نام کامل بانکوک این است:
Krungthepmahanakhon Amonrattanakosin Mahithara Yutthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirum Udom Ratchaniwet Mahasathan Amonphiman Awatansathit Sakkathattiya Witsanukamprasit.
و ترجمه آن:
شهر فرشته ها، شهر بزرگ جاویدان، شهر باشکوه بازی های نه گانه، مسند پادشاه، شهر قصرهای سلطنتی، خانه خدایان مجسم، ساخته شده توسط ویس واکارمان به دستور ایندرا.
وقتی از معابد بانکوک دیدن می کنید، همزمان با پیدا کردن عکسشان روی سکه های تایلندی (بات) می توانید سرگرمی جالبی را داشته باشد. امکان دیدن همه این معابد بانکوک که تصویرشان پشت سکه های بات حک شده است، در یک روز وجود دارد.
سکه یک باتی – Wat Phra Kaew(معبد امراد بودا، داخل قصر بزرگ یا Grand Palace)
سکه دو باتی – Wat Saket (معبدی در بالای کوه)
سکه پنج باتی – Wat Benjamabophit(معبد سنگ مرمر یا Marble))
سکه ده باتی – Wat Arun(معبد سپیده دم یا Dawn)
طبق گزارش سازمان جهانی هواشناسی، بانکوک گرمترین شهر دنیاست. میانگین دمای شهر بانکوک در طول سال 28 درجه سانتی گراد است، اما بین ماههای مارس و می، دما به 34 درجه می رسد. این دما و شرجی بودن هوا باعث تعریق زیاد و در نتیجه ماندن لک عرق روی لباس ها می شود. بهترین زمان برای سفر به بانکوک بین ماههای نوامبر و فوریه است که می توانید از هوای خنک تر و آسمان آبی بانکوک لذت ببرید. تنها مشکل این است که همه همین نظر را دارند و ترجیح می دهند در این ماهها از بانکوک دیدن کنند.
روزانه دو مرتبه، رسیتال یا سرود ملی تایلند در مکان های عمومی نواخته می شود؛ یکی 8 صبح و دیگری در 18 بعد از ظهر (6 غروب). همچنین قبل از شروع فیلم ها، بازی ها، مراسم فرهنگی، سرود ملی تایلند نواخته می شود. هنگامی که سرود ملی نواخته می شود، به احترام آن باید بایستید و اگر این کار را انجام ندهید، در واقع بی احترامی کرده اید که خلاف قوانین تایلند هم می باشد.
هر کشوری قوانینی دارد که برای مردم امروزی مضحک و عجیبند. تایلند هم در این مورد فرقی با سایر کشورها ندارد و دارای تعدادی از قوانین قدیمی و عجیب می باشد که عبارتند از:
- بیرون رفتن از خانه بدون پوشیدن لباس زیر غیر قانونی است.
- رانندگی با هر نوع وسیله نقلیه موتوری با بالا تنه لخت، ممنوع است.
- استفاده از میوه دورین (میوه ای شبیه به کیوی که خاردار است) به عنوان سلاح ممنوع می باشد و جریمه ای که باید بپردازید بستگی به تیغ هایی است که در بدن قربانی فرو رفته دارد.
همچنین قانونی که مفیدتر از بقیه به نظر می رسد (و کمتر جنبه سرگرمی دارد) عبارتست از:
- پا گذاشتن (لگد کردن) روی پول رایج تایلند (سکه یا اسکناس)، غیر قانونی است، چون روی آنها عکس پادشاه حک شده است و در واقع نوعی بی احترامی به مقام اول کشور به حساب می آید.
در تایلند، وقتی در مواقع نیاز به توالت، به جای دو نوع توالت مردانه و زنانه با سه تا درب مواجه شدید، تعجب نکنید. در کنار دو نوع معمول توالت که همه جا پیدا می شوند، تایلند اکنون یکی از اولین کشورهای دنیا است که یک گزینه سوم برای توالت رفتن مردان فرا جنسیتی هم دارد که معمولا به آنها Ladyboys می گویند. این توالت ها به ندرت پیدا می شوند و احتمال مواجه شدن با آنها کم است، اما چنین توالت های سه جنسی هم وجود دارند و اینکه کجا ممکن است با یکی از آنها مواجه شوید، مشخص نیست.
Sawadee به معنی سلام یا احوالپرسی، عبارتی است که در همه جای تایلند برای سلام کردن به کار می رود. ساوادی کلمه ای است که در طول روز بارها آن را می شنوید و اولین کلمه ای است که بیشتر توریست ها آن را قبل از خروج از فرودگاه یاد می گیرند. ساوادی در دهه 1930 توسط یکی از اساتید دانشگاه Chulalongkorn که معتبرترین مرکز تحصیلات عالی در تایلند است، معرفی شد. قبل از دهه 1930 متداول ترین شیوه سلام کردن در تایلند گفتن عبارت Gin kaow leaow ruu yang بود که ترجمه آن، این است " آیا چیزی خورده اید؟"
معروف ترین نوشابه انرژی زای دنیا، رد بول (Red Bull) که در همه جا پیدا می شود، یک پیشگام در صنعت نوشیدنی های انرژی زاست و در حال حاضر یک مولتی میلیاردر در این صنعت به شمار می رود. اما عده کمی می دانند که این ترکیب کافئین و شکراز سال 1976 توسط چالو یوویهیا (Chaleo Yoovidhya) در تایلند ساخته شد. مردی که تحصیلات کمی داشت و در جستجوی خوشبختی به بانکوک نقل مکان کرد. چالو در زمان مرگش در سال 2012 ثروتی بالغ بر 5 میلیارد دلار آمریکا داشت.
محله چینی های بانکوک عموما بزرگترین محله چینی ها در دنیاست و هر کسی که تا به حال از کوچه و خیابان های بی نظم و شلوغ محله چینی های بانکوک عبور کرده باشد، حتما این حرف ما را تایید می کند. در این محله که به Yaowarat معروف است نزدیک به یک میلیون چینی زندگی می کنند که معمولا جزو نسل های دوم و سوم هستند. روزها در محله چینی های بانکوک، مغازه ها و غرفه ها اجناس شان را با نازلترین قیمت می فروشند و شب ها، محله به بهشت غذاهای خیابانی تبدیل می شود. نواحی اطراف محله چینی های بانکوک یکی از پر جنب و جوش ترین و جالب ترین مکان ها برای توریست های کنجکاو و جستجوگر است. در راس این محله، بزرگترین مجسمه طلایی بودا در دنیا را دارد که داخل معبد Wat Traimit نگهداری می شود و 5 و نیم تن وزن دارد. هزاران سال بود که به خاطر روکش گچی مجسمه، کسی از طلا بودن آن خبر نداشت ولی وقتی تصادفا در یک جابجایی افتاد و شکست، این راز فاش شد.
مردم تایلند به فرهنگ و میراث شان افتخار می کنند و اگر در گفتگو با تایلندی ها به موضوع تاریخ اشاره شود آنها از این مسئله که هیچوقت مستعمره قدرت های اروپایی نبوده اند، به عنوان یک نقطه عطف و الماسی درخشان در تاریخ تایلند یاد می کنند. در طول سال هایی که آن را "عصر امپراتوری ها" در قرن نوزدهم می خوانند، وقتی کشورهای اروپایی در مسیر کشور گشایی شان تمام دنیا را مورد تاخت و تاز خود قرار دادند، کشور تایلند با موقعیت استراتژیک اش به عنوان یک سپر یا حائل بین برمه و هند و چین (مستعمره فرانسه و هندوستان مستعمره انگلیس) عمل می کرد به همین خاطر تایلند هیچوقت مورد تهاجم نظامیان قرار نگرفت. تایلند مستقل همچنین در آن زمان دارای حکومتی بسیار عالی تحت حکمرانی محبوب ترین پادشاه تایلند رامای پنجم بود که به خاطر اینکه برده داری رادر تایلند منسوخ کرد مورد احترام تایلندی هاست. عکس این پادشاه محبوب را می توانید در بسیاری از مغازه ها، رستوران ها و خانه ها ببینید.
